حضرت علی علیه‏السلام می‏فرماید: «مَنْ اَقَلَّ اَکْلُهُ صَفی فِکْرُهُ؛ کسی که خوراکش اندک باشد، فکر و اندیشه‏اش پاک شود.» این روایت زیبا یادآور آن است که عواطف انسان در حالت گرسنگی اندک، رقیق‏تر و هوش و حواس او بیدارتر است. در واقع، یکی از عواملی که رشد فکری را متوقف می‏کند، زیاده روی در تغذیه است. اگر بیش از اندازه مواد غذایی وارد معده شود، ترشحات بسیار همراه با تعداد زیادی گلبول سفید، از دیواره‏های معده، برای هضم غذا به معده سرازیر می‏شوند. در نتیجه، خون بیشتری در دستگاه هاضمه جریان می‏یابد. بدین ترتیب، دستگاه کنترل خون از سهم خون رسانی به مغز می‏کاهد و اکسیژن و مواد غذایی کمتری به مغز می‏رسد و این گونه از قدرت خلاقه و حس ابتکار و درک مطالب کاسته می‏شود. بیماری‏های «پسیکو سوماتیک» که در پی ناراحتی‏های روحی پدید می‏آید، با توجه به نوع مواد غذایی مصرفی ایجاد می‏شود. اسلام در 14 قرن پیش، به ارتباط نماز با غذا و بهداشت بدن و لباس و تغذیه و تمرکز قوای دماغی اشاره کرده است.

لقمان حکیم به پسرش فرمود: «با پرخوری، فکر به خواب می‏رود و زبان حکمت گنگ می‏شود و اعضا از انجام دادن وظیفه عبادتی خود باز می‏ماند.» درباره موریانه نوشته‏اند که چون به کمبود نفرات در یکی از قسمت‏ها مثل (انباردار ـ سرباز و نظافتچی) برمی‏خورد، با دادن غذای مخصوص، همان نوع ویژه از نفرات مورد نظر را به وجود می‏آورد. امروزه نیز این فرضیه مطرح است که آیا بشر می‏تواند با نوع غذا، فرزندانی هشیارتر و باایمان پرورش دهد یا نه. البته در اسلام، این موضوع به اثبات رسیده است که انسان می‏تواند، با انتخاب غذای حلال و منزه، ویژگی‏های شخصیتی دلخواه را در فرزندان خود ایجاد کند.

http://taha_yasin.persianblog.ir/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: